Emre Üniversiteli İfşa, üniversiteye başladığından beri oda arkadaşı Mert ile birlikte yaşamaya başlamıştı. Mert, neşeli, rahat bir tipti; ancak bazen aşırıya kaçan şaka ve davranışlarıyla insanı zor durumda bırakabiliyordu. Emre, Mert’in bu haline alışmıştı, fakat bazen sabrı taşabiliyordu.
Bir akşam, Emre Üniversiteli İfşa yoğun bir ders gününün ardından yorgun bir şekilde eve geldi. Sıcak bir duş almayı hayal ederek hemen banyoya yöneldi. Mert ise bilgisayarının başında, klasik bir şekilde oyun oynuyordu. Emre duşunu alırken Mert, aklında bir şaka planı yapıyordu.
Duşun sıcak suyu vücudunu sararken, Emre, dışarıdaki gülüşleri duymuyordu. Mert Üniversiteli İfşa, Emre’nin telefonunu alıp mesajlar atmaya başladı. Özellikle Emre’nin ailesine, komik ve tuhaf mesajlar yazmayı çok seviyordu. Ancak Emre bu durumda olduğundan, Mert’in şakalarına bir şekilde engel olamıyordu.
Duşunu bitirip banyo kapısını açtığında, Emre’nin yüzü dondu. Çünkü telefonunun ekranında, ailesine gönderilmiş komik ve uygunsuz mesajlar yer alıyordu. Annesine yazdığı bir mesajda, “Bu gece arkadaşımın doğum günü, ben de kutlama için eve gireceğim, sağlıklı yaşamaya devam ediyorum” gibi tuhaf bir şey yazmıştı. O anda Emre’nin sinirleri iyice bozuldu.
Emre Üniversiteli İfşa, Mert’in oda kapısını sertçe çaldı. İçeriden gelen gülüşmeler Emre’nin öfkesini daha da artırmıştı. Odayı açtığında, Mert bilgisayarının başında hâlâ gülümsüyordu. “Ne oldu? Bir şey mi var?” diye sormadı bile. Emre, “Bu şakalar bana daha fazla zarar vermeyecek!” diyerek telefonunu elinden aldı ve Mert’e ciddi bir şekilde ne kadar rahatsız olduğunu söyledi.
Mert, Emre’nin gazabından kaçamadı. Emre’nin sabrı taşmıştı ve oda arkadaşına yaptığı şakanın bedelini ödeyecekti. Bu olay, ikili arasında bir dönüm noktasıydı. Mert Üniversiteli İfşa , bir süre şakalarından vazgeçip Emre’nin sınırlarına saygı göstermeye karar verdi. Ama Emre, her seferinde oda arkadaşına gülümseyerek, “Bir daha öyle bir şey yapma,” dedi.
O günden sonra, Emre ve Mert’in Üniversiteli İfşa ilişkisi değişti. Artık birbirlerinin sınırlarını daha iyi anlayarak, birbirlerinin kişisel alanlarına saygı gösteriyorlardı.